Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen, door Marke Raaijmakers

Auteur: Mario Demesmaeker
Jaar van uitgave: 2016
Titel: Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen
Plaats van uitgave: Wielsbeke
Uitgeverij: De Eenhoorn

Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen, vertelt het verhaal van Mika. Een middelbare scholier die fietsend naar school gaat, in het weekend vervelende klusjes voor zijn ouders doet en een enorme hekel heeft aan wiskunde. Zijn leven veranderd wanneer de mysterieuze Sam, een nieuwe klasgenote, naast hem komt te zitten. Als ze elkaar beter leren kennen wordt hij tot zijn verbazing verliefd op Sam. Deze verliefdheid brengt Mika enorm in verwarring omdat Sam hem afstoot wanneer hij te dichtbij komt. Het mysterieuze meisje wat om de haverklap van uiterlijk veranderd is regelmatig afwezig op school wegens ‘ziekte’ maar wil hier niet over praten. Tot het einde blijft het spannend of Mika haar geheim wel op tijd zal ontdekken… Een verhaal over liefde, vriendschap en afscheid nemen.

Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen is verschenen in de reeks ‘Lekker lezen’ wat beloofd dat het boek snel en echt (ont)spannend leest. Deze belofte wordt waargemaakt door auteur Mario Demesmaeker. Hij gebruikt een eenvoudige schrijfstijl met duidelijke en korte zinnen. Hierdoor is het boek ook geschikt voor kinderen die wat meer moeite hebben met lezen. “Ik ga in mijn hoek zitten. Joren en Bas eten thuis. Ze wonen niet zo ver van school. Ik blijf altijd hier eten.” (Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen, p. 11)

De kaft en achterflap zijn donker, een trieste jongen staat afgebeeld met zijn gitaar en een foto van een mistroostig bankje naast een kanaal. De lezer zou hieruit kunnen opmaken dat het geen boek is om vrolijk van te worden en dat is het ook niet. Dit boek zou dan ook ingeschaald kunnen worden in de categorie ‘probleemboeken’. De 12+ lezer ontwikkelt steeds meer het vermogen om abstract te denken en gaat intenser nadenken over zichzelf, anderen en de wereld. Deze vaardigheden zijn nodig om boeken met complexere problemen aan te kunnen (van Coillie, 2007). Omdat de lezer wordt geconfronteerd met de harde realiteit van afscheid nemen van iemand waar je van houdt moet deze in staat zijn om zich te kunnen verplaatsen in de gevoelens van de hoofdpersoon. “Eigenlijk wel, denk ik, maar dan zie ik hoe slecht ze eraan toe is. De kringen rond haar ogen zijn nog donkerder en haar gezicht is nog wat bleker geworden. Haar ogen liggen diep in hun kassen, en haar haar heeft alle fut verloren.” (Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen, p. 106).
    
Het boek creëert een herkenbare wereld waarvoor elke jongere tussen de twaalf en vijftien jaar: nieuw in de klas zijn, afzetten tegen ouders en leraren, voor de eerste keer verliefdheid ervaren en om leren gaan met twijfels, vragen en gevoelens die nieuw zijn voor kinderen in deze leeftijdsfase. Jongeren in deze leeftijdscategorie zijn vaak opzoek naar hun eigen identiteit (van Coillie, 2007) en de lezer zal zich zeker herkennen in de hoofdpersoon, Mika. “Waar bleef jij zolang? vraagt mama als ik thuiskom. Ik werd ongerust. Ik ben toch geen kind meer!” (Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen, p. 20).

Het boek is geschreven in dagboekvorm, door de ogen van hoofdpersoon Mika, een jongen in plaats van een meisje, wat ik een verfrissende keuze van de auteur vind. Ook een gedurfde want van de meisjes spreekt 60% een voorkeur uit voor probleemboeken en van de jongens amper 20% (van Coillie, 2007). Doordat je het verhaal door de ogen van Mika leest ervaren jonge lezers van binnenuit hoe een leeftijdsgenoot omgaat met zijn lichamelijkheid, lastige gevoelens en situaties (van Coillie, 2007). “Ik frons mijn wenkbrauwen en kijk haar voor het eerst echt aan. Achter dat brilletje zitten bijzonder mooie ogen: felblauw met groene stippen. Een diepblauwe oceaan bezaaid met groene eilandjes. Ik haak mijn blik los van haar ogen.” (Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen, p. 14). “Ik bekijk, ik bespied Sam voortdurend vanuit mijn ooghoeken. Ik raak alsmaar meer bedwelmd door haar parfum, gehypnotiseerd door haar zachte stem. Af en toe raken onze armen elkaar. Telkens weer schiet er een warme gloed door me heen. Wat gebeurt er?” (Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen, p. 54).

Voor jonge lezers zal dit boek qua gevoelens die de hoofdpersoon ervaart een feest van herkenning zijn. Je komt als lezer steeds meer de waarheid over Sam te weten maar haar geheim zal voor niemand een verrassing zijn en dat is naar mijn mening een gemiste kans van de auteur. 

Bronnen:
Demesmaeker, M (2016) Sam, er is zoveel dat ik je wil vertellen. Wielsbeke: De Eenhoorn
Stienen, M. (2013-2014) Reader Poëzieanalyse en didactiek. Readernummer 148. HAN-ILS Nijmegen.
Coillie, J. van. (2007). Leesbeesten en boekenfeesten; Hoe werken (met) kinder en jeugdboeken? Leidschendam: Uitgeverij Biblion.