Recensie 'Topmodel, bang voor de weegschaal'

Recensie: Topmodel, bang voor de weegschaal.

Auteur: Marian Hoefnagel
Jaar van uitgave: 2008
Titel: Topmodel, bang voor de weegschaal
Plaats van uitgave: Amsterdam
Uitgeverij: Eenvoudig Communiceren




Samenvatting:
Kiia, een lang, mager meisje, is veertien jaar. Ze wordt ontdekt als fotomodel. Haar leven staat op zijn kop: ze wordt overal herkend, jongens kijken haar na en ze verdient veel geld. Wanneer Kiia wat ouder wordt, merkt ze dat haar lichaam wat voller wordt. Ze weet dat ze heel dun moet zijn om fotomodel te kunnen zijn, dus begint ze zichzelf uit te hongeren. Kiia bedenkt smoesjes over het eten tegenover haar ouders en als Kiia toch niet onder het eten uit komt, gooit ze het er later allemaal uit op de wc. Ze heeft zelf niet door waar ze mee bezig is.

Realistisch?
Grotendeels. Wat ik erg realistisch vind is dat Kiia anorexia krijgt. Anorexia is een veelvoorkomend probleem bij jonge tienermeisjes. Veel tienermeisjes zullen het verhaal van Kiia herkennen en zullen zich kunnen inleven in Kiia. Het deel dat ik minder realistisch vind is dat Kiia een fotomodel is op haar veertiende. Veel tienermeisjes zullen dit als droom hebben, maar er zijn maar heel weinig meisjes die daadwerkelijk fotomodel zijn op hun veertiende. Het boek valt wel onder een 'reality reeks', maar om hier helemaal aan te voldoen zou het meisje, naar mijn mening, geen fotomodel moeten zijn.

Informatief
Aan het eind van het boek merk je als lezer dat de schrijver het negatieve van de modellenwereld aan het licht wil brengen. De schrijver schrijft over journalisten die het erg vinden dat Kiia zichzelf heeft uitgehongerd voor de modellenwereld. Ze zijn het hier niet mee eens. De journalisten geven aan te gaan schrijven over deze negatieve kant van de modellenwereld. Ik denk dat de schrijver de lezers hiermee wil informeren. Hij wil aan de doelgroep, jonge tienermeisjes, laten zien dat het modellenleven niet alleen maar mooi en positief is en dat anorexia een ernstige ziekte is.

Praktisch
Het boek is goed en makkelijk leesbaar. Het lettertype is vrij groot en er zijn veel alinea's toegevoegd waardoor het lezen overzichtelijk wordt. De hoofdstukken zijn erg kort, gemiddeld twee bladzijden. Elk hoofdstuk heeft een andere titel. Door deze punten is het boek goed leesbaar voor kinderen van 12+. Het kan wel zo zijn dat het boek voor kinderen van wat jongere leeftijd (12) wat heftig is. 

Bron
Hoefnagel, M. (2008). Topmodel, bang voor de weegschaal. Amsterdam: Uitgeverij Eenvoudig Communiceren.