Recensie Inwijding van Veronica Roth - door Maxiem Janssen

Recensie ‘Inwijding’ van Veronica Roth – door Maxiem Janssen

 
Titel                            Inwijding: Haar keuze verandert alles  

Auteur                         Veronica Roth

Jaar van uitgave          2012

Plaats van uitgave       Houten

Uitgeverij                    Van Goor

Extra informatie          Vertaling uit het Engels door Maria Postema

Samenvatting

Beatrice Prior leeft in het futuristische Chicago. De wereld waarin ze opgroeit is opgedeeld in vijf samenlevingsfacties die elk een bepaalde waarde centraal stellen: Oprechtheid, Zelfverloochening, Onverschrokkenheid, Vriendschap en Eruditie. Net zoals iedere inwoner van de stad moet Beatrice op haar zestiende kiezen bij welke factie ze definitief wil horen. De twijfelingen van Beatrice nemen toe wanneer ze als Afwijkend wordt bestempeld doordat haar persoonlijkheidstest niet één maar drie facties aangeeft die bij haar kunnen passen. Ze moet kiezen tussen haar familie en haar ware identiteit. Nadat ze haar keuze op de kiesdag heeft gemaakt, volgt de strenge inwijding. Beatrice moet alles op alles zetten om aan te tonen dat ze kan leven volgens de leefregels van één factie.

Persoonlijk waardeoordeel

Aangrijpend

Het boek beschrijft een futuristische wereld die ver van onze eigen realistische wereld staat. Toch word je als lezer direct aangegrepen door een samenleving die is opgedeeld in facties. Om je een idee te geven van deze facties zou je ze kunnen vergelijken met de Nederlandse verzuiling. De meeslependheid van het verhaal wordt naar mijn mening gecreëerd door twee aspecten in het verhaal. De flaptekst maakt direct duidelijk dat de zestienjarige Beatrice voor een moeilijke keuze staat. ‘Een beslissing bepaalt je vrienden. Een beslissing bepaalt je normen en waarden. Een beslissing bepaalt waar je staat – voor altijd” (Roth, 2012, flaptekst). Voor, tijdens en na de keuze van Beatrice voor een factie blijven twijfels en onzekerheden omtrent die keuze een rol spelen in het verhaal. Dat maakt dat Beatrice als belangrijkste personage in het boek een levensecht persoon wordt.  Een persoon waarmee jongeren zich makkelijker kunnen identificeren. Elke jongere kent immers twijfels en onzekerheden over belangrijke keuzes, je eigen identiteit, de omgang met ouders en liefde.

     Daarnaast is het verhaal aangrijpend doordat de schrijfster direct de spanning opbouwt. Na enkele bladzijden wil je als lezer meteen weten voor welke factie Beatrice gaat kiezen. Na de gebeurtenissen rondom de factiekeuze, wordt snel duidelijk dat Beatrice nog een pittige weg te wachten staat tijdens de inwijding. De verschillende testen en uitdagingen die ze moet ondergaan zorgen voor diverse spanningsbogen die het verhaal tempo geven. Dat is maar goed ook aangezien jongeren dit boek van 348 bladzijden wellicht minder snel aantrekkelijk vinden om te lezen.

Een beroep op je verbeeldingsvermogen

Het leven in futuristisch Chicago waarin de samenleving ook nog eens verdeeld is in vijf facties vraagt om goed verbeeldingsvermogen van de lezer. Ondanks het feit dat ik van mezelf kan zeggen dat ik beeldend ben ingesteld, had ik daar tijdens het lezen van dit boek af en toe de nodige moeite mee. Waar sommige locaties en situaties in het verhaal beeldend verteld worden, mis ik dit weer in andere delen in het verhaal. “ ‘De Kolk’ is een goede naam voor deze ruimte – dit moet het middelpunt zijn waar alles omheen draait” (Roth, 2012, p. 49). Op dit moment is de beschrijving nog goed te volgen. “Het is een ondergrondse spelonk, zo groot dat ik vanaf mijn plek op de grond de andere kant niet kan zien” (Roth, 2012, p. 49). Hier moest ik het woordenboek als hulpmiddel inschakelen. Ter informatie: een spelonk is een donkere holle ruimte in een berg. De beschrijving gaat verder. “Huizenhoge oneffen rotswanden rijzen op boven mijn hoofd. In de muren zijn ruimtes gebouwd voor eten, kleding, levensmiddelen en tijdsbesteding. Ze worden verbonden door in de rotsen uitgehouwen paadjes en trappen. Er zijn geen relingen om te voorkomen dat mensen naar beneden storten” (Roth, 2012, p. 49). Nu ben ik afgehaakt als lezer. Zelfs nadat ik dit gedeelte al enkele keren heb overgelezen lukt het me moeilijk om deze beschrijving voor me te zien. Dat zorgt bij mij voor wat frustratie die ik ook op enkele andere momenten in het verhaal ervaar. Maar goed, wellicht zegt dit ook iets over de manier waarop ik graag boeken lees, namelijk lezen op een manier zodat ik personages en gebeurtenissen als een film voor me zie.

     Concluderend kan ik stellen dat dit boek een beroep doet op het verbeeldingsvermogen van de lezer. Wanneer je dit lastig vindt, kan het boek naar mijn idee zijn geloofwaardigheid verliezen. Ben je echter meer beeldend of ruimdenkend ingesteld, dan sluit dit boek waarschijnlijk goed aan op je creativiteitsvermogen.

Nadenken over je eigen identiteit

De facties die elk staan voor een bepaalde belangrijke waarde zetten je aan het denken over je eigen identiteit, de waarden die jij belangrijk vindt en de manier waarop je wilt leven. Een mooi fragment uit het verhaal vind ik het moment waarop Beatrice nog bij haar ouders in de wijk van de factie Zelfverloochening woont. Ze loopt door de voor haar bekende wijk en denkt na over haar toekomst. “Als ik als buitenstaander naar de levensstijl van Zelfverloochening kijk, vind ik het prachtig. Als ik zie hoe harmonieus mijn familieleden met elkaar omgaan, als we bij iemand gaan eten en iedereen samen afruimt zonder dat het gevraagd hoeft te worden, als ik zie hoe Caleb boodschappen van onbekenden draagt, dan word ik weer helemaal verliefd op dit leven. Pas als ik het zelf probeer te leven heb ik er moeite mee. Het voelt nooit oprecht” (Roth, 2012, p. 21). Beatrice laat merken dat het lastig kan zijn om bepaalde waarden na te streven, ondanks het feit dat de wil er is. Gekeken naar je eigen identiteit zou je simpelweg na kunnen denken over welke factiekeuze jij zou maken. Daarnaast kun je ook dieper in het verhaal duiken en nagaan hoe ik, jij en andere mensen, allemaal met andere identiteiten, zouden samen moeten leven in een complexe wereld. Denk je meer aan een samenleving waarin individualiteit, collectiviteit of een combinatie hiervan centraal staat?

Doelgroep

Verschillende bronnen geven aan dit boek geschikt te vinden voor vijftienjarigen en ouder. Ik sluit me hierbij aan. Volgens Collie (2007) kenmerken boeken voor deze leeftijdscategorie zich door de innerlijke problemen van personages en diepere levensvragen. Tevens kunnen morele vraagstukken als thema’s naar voren komen en wordt seksualiteit uitvoeriger beschreven. Het boek ‘Inwijding’ voldoet aan deze kenmerken en daagt de lezer daarnaast uit om na te denken op de lege plekken in het boek. Zo wordt namelijk niet besproken of er een factie (met belangrijke waarde) is die ‘beter’ zou zijn dan de andere. Wel worden verschillende voor- en nadelen van de facties uiteengezet. Concluderend vind ik het boek origineel, spannend en doordacht en daardoor een aanrader voor de genoemde doelgroep.

Collie, J.V. (2007). Leesbeesten en boekenfeesten. Leuven: Davidfonds Uitgeverij.

Roth, V. (2012). Inwijding: haar keuze verandert alles. Houten: Van Goor.