Auteur: Guurtje
Leguijt
Jaar van uitgave:
2011
Titel: Badwater
Plaats van uitgave:
Zoetermeer
Uitgeverij: Mozaïek
Samenvatting
Emma heeft een zeer
onveilige jeugd gehad. Ze groeit op zonder vader en met een alcoholistische
moeder. Op haar zeventiende verlaat Emma haar ouderlijk huis en zwerft ze lange
tijd over straat. Als ze twee jaar later haar leven weer enigszins op orde
heeft gaat ze op zoek naar haar afkomst. Ze wil weten of de verhalen over haar
overleden vader kloppen. De zoektocht naar haar verleden geeft Emma houvast en
ze leert zichzelf steeds beter kennen.
Meeleven met Emma
Badwater vind ik een
zeer indringende adolescentenroman. Het boek volgt de 19 jarige Emma, haar echte
naam is eigenlijk Madonna. Aan het begin van het boek merk je dat Emma erg
verward is. Het verhaal schiet dan ook alle kanten op waardoor je niet gelijk
in het boek wordt meegetrokken. Maar het maakt wel nieuwsgierig. Omdat veel
onduidelijk blijft wil je als lezer antwoorden hebben. Bijvoorbeeld over wat er
met de vader van Emma is gebeurd. Je leest tientallen absurde vertellingen over
hoe haar vader aan zijn einde zou zijn gekomen. Hij zou zijn gestikt in een
oliebol, overreden door een vrachtwagen of zijn hoofd in een gaskachel hebben
gestopt. Doordat er steeds weer een nieuwe vertelling bijkomt blijf je
nieuwsgierig naar wat er echt is gebeurd.
Gaandeweg het
verhaal krijgt de hoofdpersoon haar leven steeds meer op orde. Hierdoor wordt
haar verhaal steeds beter te volgen en ontwikkel je steeds meer sympathie voor
haar. Aan het begin van het boek vond ik Emma nog een vreemd meisje en aan het
einde van het boek leefde ik zo met haar mee dat ik bijna trots op haar was
toen zij voor zichzelf opkwam in moeilijke omstandigheden. De meest indringende
passage las ik aan het eind van het boek waaruit blijkt dat Emma ondanks haar
moeilijke jeugd en alles wat ze heeft gedaan nu toch trots op zichzelf mag
zijn.
“Mijn leven zeg ik
ineens kalm en helder, heb ik prima op orde. Ik heb geen manager of zorg
coördinator nodig, geen begeleider of docent. Ik wil een vader die
onvoorwaardelijk van mij houdt. Nog meer helderheid. Madonna? Nee, ik wil nu
zeggen wat ik op mijn hart heb, mijn zo vaak verwaarloosde en gekwetste hart.”
(p. 333)
Ik werd ontzettend
verrast door het einde van het boek omdat ik dit einde niet had verwacht toen
ik het boek aan het lezen was.
Doorzetten
Het boek is echt
een boek voor young adults. Ik vraag mij alleen af of zij het boek zullen kiezen
en ook nog uitlezen. Het is een vrij dik boek, bestaande uit 336 pagina’s. Iets
wat een geoefende lezer niet zal af schrikken maar de gemiddelde puber
misschien wel. Daarnaast is het verhaal soms lastig te volgen. Dit komt onder
andere doordat de hoofdstukken enkel met cijfers zijn aangegeven. Naar mijn
idee hadden hoofdstuktitels meer structuur kunnen geven aan het boek. Zoals ik
al schreef, begint het boek onsamenhangend. Het is lastig om in het verhaal te
komen. Ik denk dat veel lezers het boek daarom snel aan de kant zullen leggen
en niet zullen doorzetten om het verhaal uit te lezen. Wanneer de lezer doorzet
wordt dit echter wel beloond daarom zou ik het boek ook zeker wel aanraden met
dus de aantekening dat je even door de eerste paar hoofdstukken heen moet.
Geloofwaardig
De geloofwaardigheid van het verhaal is groot. Met name
de ontwikkeling die Emma doormaakt, van een meisje dat in de war is en niet
weet waar ze vandaan komt tot een steeds zelfverzekerder jonge vrouw die weet
wat ze wil, vind ik zeer sterk uitgewerkt. Het beeld dat de schrijver schetst
klopt naar mijn idee heel erg. Ik ben geen passages tegengekomen die ik niet in
het verhaal vond passen. De gedachtes van de hoofdpersoon vond ik zeer
realistisch. Het volgende citaat is daar een voorbeeld van.
“Kon ik maar lopen zonder na te denken. Er zijn heel
intelligente mannen die niet tegelijk kunnen wandelen en kauwgom kauwen, zodra
ze gaan lopen stopt de beweging van hun kaken. Had ik maar iets waardoor
tijdens het lopen mijn gedachten stilhouden, een pauzeknop voor herinneringen
en conclusies.” (p. 139)
Twijfelachtige
aanrader
Ik twijfel of ik
het boek zou aanraden aan jongeren. Dit heeft met name te maken met de
‘moeizame start’ van het boek. Het boek heeft volgens mij een heel duidelijke
emotieve functie. Het speelt in op een behoefte aan emotioneel welbevinden. (Coillie,
2007) Naar mijn idee heeft de schrijfster geprobeerd om de lezer te laten
meeleven met de hoofdpersoon maar is zij hier onvoldoende in geslaagd. Het
duurt naar mijn idee te lang voordat je samenhang in het verhaal ontdekt, het
verhaal gaat snappen en dus ook de hoofdpersoon gaat begrijpen en met haar mee
gaat leven. Hierdoor zullen veel jongeren niet verder komen dan de eerste paar
pagina’s. Daarnaast is het boek vrij dik wanneer het verhaal niet direct pakt
zal dit niet motiverend werken om het boek uit te lezen. Wanneer je echter
voorbij die eerste hoofdstukken bent word je alsnog meegetrokken in het
verhaal. En blijkt ‘Badwater’ een zeer indringende, mooi geschreven,
adolescentenroman te zijn.
Bronnen
Leguijt, G. (2011) Badwater.
Zoetermeer: Mozaïek
Van Coillie, J. (2007). Leesbeesten
en boekenfeesten: Hoe werken (met) kinderboeken? Leidschendam:
Biblion.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten