Recensie: Nu ik! door Claudia Geurtsen

Auteur: Diet Verschoor
Jaar van uitgave: 2008
Titel: Nu ik!
Plaats van uitgave: Amsterdam
Uitgeverij: Leopold

Samenvatting

In het boek Nu ik! van Diet Verschoor maak je kennis met Puck. De 13 jarige Puck is bezig met de eindmusical van groep 8 maar meer nog met de vraag wie ze nu eigenlijk is. Ze is boos en onzeker en haar ouders zijn alleen maar bezig met haar overleden zusje. Nu is het tijd voor haar! Puck verandert haar naam in Pauline en kleurt haar rode krullen wit. Alles gaat goed, totdat haar zusje vanuit een foto tegen haar begint te praten...

Herkenbaar

De personages uit het boek zijn zo levensecht beschreven dat pubers zich heel makkelijk met hen kunnen identificeren. De hoofdpersoon, Puck, is een 13-jarige, onzekere puber die klaar is met haar leven tot dan toe en ze kiest ervoor om eindelijk zichzelf te zijn. Als lezer volg je haar zoektocht naar identiteit. Ze zegt letterlijk niet te weten wie ze is. ‘Ik kijk vaak naar mezelf. Ik weet namelijk niet wie ik ben.’ (Nu ik!, p. 6) Om erachter te komen wie ze is bepaalt Puck dat het mogelijk is om meerdere personen te zijn. Ze besluit daarom haar naam te veranderen in Pauline en haar mooie rode krullen wit te verven.

Ook de overige karakters zijn zeer realistisch beschreven. Puck heeft een broertje, Harm. De band tussen broer en zus wordt in het boek zeer treffend beschreven. Aan de ene kant vormen Puck en Harm vaak een front tegen hun ouders maar ook is er sprake van onderlinge strijd. ‘Spettertje Puck, zegt mijn broer. Of: Ettertje Puck. Wij pesten elkaar vaak. Zomaar. Mijn broer is twee jaar ouder, maar hij is laat jarig, ik ben vroeg jarig.’ (Nu ik!, p. 6)

Naast de personages zullen de lezers zich ook herkennen in het verhaal en in de situaties waarin de hoofdpersoon terecht komt. In het boek volgen we Puck tijdens de voorbereiding van de eindmusical in groep acht. Voor iedere brugklasser is dit volgens mij een herkenbaar verhaal. De manier waarop de voorbereiding verloopt is zeer realistisch geschreven. Iedereen werkt met veel enthousiasme toe naar de generale repetitie. Wanneer het dan zo ver is wordt alles wel heel echt ineens. ‘Kortom, dit is een superbelangrijke generale repetitie. In de aula zitten de eerste twee rijen stoelen vol mensen, onder wie Tina’s moeder. Alles is opeens anders en ook veel echter en enger.’ (Nu ik!, p. 79)

Verder haalt Diet Verschoor veel thema’s aan die de doelgroep zal herkennen. Thema’s zoals vriendschap, verliefdheid, rouwverwerking, volwassen worden en je afzetten tegen je ouders worden op levendige wijze beschreven.

Maakt indruk

Het boek heeft op mij indruk gemaakt door de manier waarop het thema rouwverwerking vorm krijgt in het boek. Het is een enorm heftig onderwerp maar ik heb het niet ervaren als een zwaar thema. En ik denk dat het door de beoogde lezers ook niet als zwaar zal worden ervaren. Wel heeft dit thema ervoor gezorgd dat het boek mij raakt. Rouwverwerking is een thema dat op momenten aangrijpt door de realistische manier waarop het wordt beschreven. De hoofdpersoon vertelt op zeer luchtige wijze hoe haar ouders in een andere wereld terecht lijken te komen wanneer ze aan hun overleden dochter Christien denken. Ze vertrekken dan naar de ‘Christientjesplaneet’. De hoofdpersoon heeft samen met haar broertje een manier gevonden om hen weer terug te halen in het hier en nu. Namelijk door iets te zeggen wat nergens op slaat.  ‘Ze dalen dan af van de Christientjesplaneet. Heel snel. Het lijkt wel alsof ze eraf gedonderd worden. Misschien zit daar wel een boze engel die roept: Stomme ouders, gaan jullie eens terug naar de kinderen die niet verdronken zijn.’ (Nu ik!, p. 7)

Zeer beeldend

De kracht van Diet Verschoor is dat zij heel goed in staat is om door middel van taalgebruik en stijl van schrijven aan te sluiten bij de belevingswereld van een puber. In het boek Nu ik! heeft zij dagboekpassages opgenomen. Met name in deze passages lees je echt het verhaal vanuit het perspectief van de hoofdpersoon. De stukken zijn zo beeldend beschreven dat iedereen de beschreven situaties wel herkent. Zoals in het volgende voorbeeld waarbij het bijna voelt alsof je bij de familie Verhaar aan tafel zit. ‘Aan tafel deed iedereen net alsof er niets aan de hand was. Negeren. Gewoon negeren tot het weer overgaat. Dat is een sterk wapen van de familie Verhaar.’ (Nu ik!, p. 29) Tijdens de generale repetitie voel je dankzij de beeldende beschrijvingen de spanning die de hoofdpersoon moet voelen. ‘Ik recht mijn rug. Nog even, dan valt de muziek stil, dan moet ik op de verhoging klimmen zodat ik nog groter lijk. Dan moet ik spreken. Zomaar alles door elkaar. Vanuit je hart, vanuit je buik, vergeet die kop maar even heeft Siem steeds geroepen.’ (Nu ik!, p. 81-82)

Een aanrader!

Dit boek sluit naar mijn mening exact aan op de belevingswereld van met name jonge pubermeiden (12+). De hoofdpersoon gaat in het boek op zoek naar haar identiteit. Een van de belangrijkste opgaven voor een adolescent volgens Coillie. (2007) Daarom zullen de lezers dit zeker herkennen. De 12+ doelgroep is zelf volop op zoek naar die identiteit en heeft daarom een grote belangstelling voor boeken waarin de jonge hoofdfiguur op zoek is naar zichzelf. In deze boeken herkennen ze veel van hun eigen twijfels, wensen en emoties.(Coillie, 2007) 

Ik zou dit boek dan ook zeker aanraden voor brugklassers. Het boek leest lekker weg, is niet al te dik en bevat relevante thema's. Een van de belangrijkste thema’s uit het boek is rouwverwerking. Maar doordat dit thema heel luchtig wordt beschreven blijft het goed leesbaar. Daarnaast komen de thema’s vriendschap, verliefd zijn, volwassen worden en je afzetten van je ouders aan bod.

De manier waarop Diet Verschoor dit boek heeft geschreven draagt naar mijn idee bij aan de populariteit van dit boek bij de doelgroep. In het boek komen dagboekpassages van de hoofdpersoon voorbij. Deze dagboekvorm zorgt ervoor dat de lezer zich heel direct kan inleven. Romans in dagboekvorm zijn dan ook bijzonder populair bij de doelgroep. (Coillie, 2007) Diet Verschoor heeft hier handig gebruik van gemaakt. 

Bronnen

Verschoor, D. (2008) Nu ik! Amsterdam: Leopold.
Van Coilie, J. (2007) Leesbeesten en boekenfeesten. Leidschendam: Biblion.