Reactie op recensie ‘Oorlog in de klas’ van Merel Nijenhuis – door Eveline

Reactie op recensie ‘Oorlog in de klas’ van Merel Nijenhuis – door Eveline

Titel: Oorlog in de klas
Plaats van uitgave: Amsterdam
Uitgeverij: Leopold

Auteur: Theo Engelen

Jaar van uitgave: 2010

Eerste indruk

Het eerste wat opvalt aan het boek is dat het inderdaad, zoals Merel vertelt, dicht bij de waarheid ligt. Het is een verhaal over een heel gewone jongen en zijn vrienden, dat inderdaad echt gebeurd zou kunnen zijn. Ik ben zelf een paar keer bij kamp Vught geweest en dat helpt ook mee in de beleving van het verhaal. Alledaagse dingen in de oorlog worden goed beschreven. Zoals de mensen die van het station naar het kamp moeten lopen en hoe mensen hierop reageren. Door ieder hoofdstuk met een primaire bron te beginnen, wordt iedere keer weer benadrukt dat dit echt gebeurd is. Het geeft dus wat zwaarte aan het verhaal.

Meningsvorming

De verhaallijnen komen goed samen en ze zijn niet moeilijk te volgen. Het verhaal is met name geschreven vanuit de hoofdpersoon Lex en je leest dus hoe hij alles beleeft. Hij ziet wat er om hem heen gebeurt en vormt daar een mening over. Je zou denken dat het voor Lex moeilijk is om een mening te vormen, omdat hij vaak moet kiezen tussen zijn ouders en zijn eigen mening en die van zijn vrienden. Lex is echter zeer duidelijk over wat hij wel en niet vindt kunnen, maar daardoor komt hij wel tegenover zijn ouders te staan. Hij begrijpt wat er om hem heen gebeurt en er wordt goed omschreven waar zijn meningen vandaan komen en welke afwegingen hij maakt. Daardoor leert de lezer ook om een kritische en genuanceerde houding aan te nemen. Lex rebelleert tegen zijn ouders en wat er met hun leeftijdsgenoten gebeurt, is voor hem belangrijker dan de mening van zijn ouders. Dit is typisch voor de adolescentie en zal dus herkenbaar zijn voor diegene dit het boek leest (Coillie, 2007).

Belevingswereld

Merel geeft aan dat het boek zo geschreven is dat het toch bij de belevingswereld van de jongeren van nu past. Dit doet de schrijver door algemene thema’s te gebruiken waar jongeren nu ook mee te maken, zoals school, vriendschap en verliefdheid. ‘Lex moest toegeven dat ook hij zich de laatste maanden steeds meer bewust was geworden van Roos. Vroeger was ze gewoon een van hen. Nu begon ze vrouwelijke vormen te krijgen en als hij haar toevallig aanraakte was er iets…’ (Engelen, 2010, p. 8).

Boeken over vrienden en vriendinnen spelen een belangrijke rol in het zoeken naar de eigen identiteit en daar is dit boek een heel goed voorbeeld van (Coillie, 2007).

Conclusie

De bibliotheek geeft aan dat het een B-boek is. Dit betekent dat het boek geschikt is voor de bovenbouw op de basisschool en dat merkte ik ook toen ik het las. Ik vond het boek goed voor de brugklas of groep acht op de basisschool, maar niet hoger. Het zou daarom een goed boek zijn voor iemand met dyslexie die niet een al te kinderachtig boek wil lezen. Als je kijkt naar het thema, dan zou het zeker wel kunnen. Ik zal dit boek dan ook zeker aan een leerling met dyslexie adviseren, want het is een mooi, leerzaam en interessant boek om te lezen.

Engelen, T. (2010). Oorlog in de klas. Amsterdam: Leopold.

Van Coillie, J. (2007). Leesbeesten en boekenfeesten. Leidschendam: Biblion.